Spławik TOP Match jest odzwierciedleniem mojego doświadczenia i wyobrażenia o doskonałym i zarazem najbardziej uniwersalnym spławiku odległościowym. Po latach obławiania i gromadzenia coraz większej ilości różnych modeli, uznałem, że ich wszystkie największe atuty da się połączyć w ramach jednego, odpowiednio zaprojektowanego spławika. Tak naprawdę, takim w dużej mierze był już pierwszy, kultowy odległościowy, który stworzyliśmy wspólnie z Darkiem Ciechańskim. Na rynek trafił w ilościach wielu tysięcy sztuk, do momentu aż... skończył się nam zapas pawiego pióra. Wtedy ostatnie kilkadziesiąt sztuk postanowiłem zachować dla siebie.

Kiedy dzięki zdobyciu nowego zapasu piór, pojawiła się możliwość kontynuacji tamtego modelu, postanowiłem jeszcze bardziej rozwinąć jego możliwości. Najistotniejszą wartością dodaną nowego spławika są antenki, które sprawiają, że można go dostosować do każdych warunków. Ponadto lekka aluminiowa wewnętrzna tuleja umożliwia jego wykorzystanie także w roli angielskiego slidera (80% obciążenia znajduje się na żyłce). Do tego celu wystarczy zastosować stworzony do tego zadania łącznik.

Górek TEAM Carbon to spławik wzorowany na kultowym modelu Rive W30. Różni się rozkładem obciążenia pomiędzy wnętrzem korpusu, mosiężnym łącznikiem i talerzykami. Ten parametr dopasowałem do osobistych doświadczeń z tymi spławikami, w kontekście różnych ich wielkości. Latają perfekcyjnie i są wybitnie czułe.

Stosuję je w wodach stałych i kanałach, w dwóch okolicznościach. Przede wszystkim podczas bardzo niekorzystnych warunków wietrznych. Ultra cienka węglowa antena stawia w wodzie znacznie mniejszy opór, przez co spławik jest spychany wolniej przez napierające fale. Zestaw i tym samym przynęta dłużej pozostają w polu nęcenia. Ponadto, ze względu na swoją budowę są idealne do finezyjnego łowienia na ochotkę i ogólnie do delikatnych brań.

Łącznik i talerzyki są kompatybilne ze wszystkimi spławikami Górek i Rive.

Mój ulubiony i najczęściej stosowany typ spławika odległościowego na rzeki. Do perfekcji dopracowaliśmy jego proporcje i wyważenie.

Od klasycznych spławików różni się tym, że główna antena (z pawiego pióra) stanowi jednocześnie antenę sygnalizacyjną. Dzięki dużej wyporności pióra, spławik ten jest w stanie utrzymać się na powierzchni wody, ciągnąc po dnie mocno przegruntowany zestaw. Ma to szczególne znaczenie przy łowieniu leszczy.

W zależności od doważenia anteny możemy uzyskać zestaw o różnej stabilności i czułości na branie. Warto stosować zasadę: im mniejszy haczyk i przynęta tym mniej pióra powinno wystawać z wody. Przy łowieniu na kilka ochotek dosłownie 5-10 mm, natomiast kiedy po dnie ciągniemy pęczek białych robaków lub dżdżownice - z wody może wystawać nawet kilka cm pióra.

W głębokich łowiskach może się okazać, że standardowe 3-4 g na żyłce (po zdjęciu wszystkich talerzyków), to nieco za mało. W takiej sytuacji wystarczy wymienić standardowy łącznik (ważący 5 g), na lżejszy łącznik typu Slider. W ten sposób zyskujemy margines dodatkowych 2 g, do wykorzystania na żyłce. Z tych dodatkowych 2 g możemy np. część umieścić na zestawie, a resztę w formie talerzyków pod łącznikiem.

Odległościówka na rzece - pokazuję wszystko co wiem>

Rzeczne leszcze na odległościówkę

"Odległościowiec" Rzeka 2 ma takie samo zastosowanie jak pierwotna wersja spławika - Górek TEAM Rzeka. Natomiast przewidziałem go w szerszym spektrum wielkości. Do standardowych 10, 12 i 14 g, doszły dwa rozmiary 16 i 20 g. Przydadzą się w skrajnie trudnych warunkach wietrznych, a także przy łowieniu na dalekim dystansie (powyżej 35 m). 

W tej wersji spławik został nieco zmodyfikowany. Przede wszystkim jego korpus jest wykonany ze specjalnej utwardzonej pianki (tej samej, co w modelu Sensitive). Pianka dzięki ogromnej wyporności sprawia, że korpus ma proporcjonalnie mniejszą objętość, nawet od tych wykonanych z balsy. Jednocześnie pianka, nawet po mechanicznym uszkodzeniu, w najmniejszym stopniu "nie pije" wody. Tak więc, użytkowo ten korpus jest niezniszczalny. 

Kolejna różnica, to materiał, z którego powstała wewnętrzna tuleja z gwintem - jest nim teflon. Jego najistotniejszym atutem jest lekkość. Dzięki temu, całe obciążenie spławika może znajdować się poza wnętrzem korpusu (w łączniku i talerzykach). Z jednej strony jest to ekstremalnie korzystne dla precyzji rzutów (skoncentrowane obciążenie "leci jak pocisk"), a z drugiej daje całkowitą dowolność w regulowaniu obciążenia - pomiędzy spławikiem i zestawem. Dodatkowo, po zastosowaniu specjalnego łącznika, spławik ten może służyć do metody angielskiego slidera.

Antena podobnie jak w pierwowzorze wykonana jest z pawiego pióra. Moim zdaniem pióro to zdecydowanie najlepszy materiał na antenę w tego typu spławiku (ze względu na swoją unikalną stabilność w wodzie). Koniec anteny został pomalowany doskonale widoczną farbką fluo. Wersję żółtą polecam szczególnie w kontekście brań wystawianych (wtedy jej końcówkę, która wystaje z wody, malujemy na czerwono lub czarno, w zależności od oświetlenia). 

Wersje 10 i 12 g posiadają łączniki (i talerzyki) o średnicy 10 mm, natomiast 14, 16 i 20 g - 12 mm. Co ważne, łącznikami i talerzykami można dowolnie manipulować w zależności od potrzeb. Np. jeśli przy spławiku 14 g chcemy dać więcej obciążenia na żyłkę - możemy zastosować łącznik lub talerzyki od mniejszych spławików (10, 12 g), które ważą znacznie mniej. I analogicznie na odwrót. Kiedy łowimy systemem "na stałe" i standardowe obciążenie w spławiku okazuje się niewystarczające - możemy wymienić talerzyk lub łącznik na ten o większej średnicy (od spławików 14-20 g). Te modyfikacje nie mają żadnego wpływu na zachowanie spławika ani podczas rzutu, ani w wodzie.

Podsumowując jest to doskonały spławik do odległościowego łowienia w wodach płynących i nie tylko. Przyda się także na wodach stałych, kiedy na haczyku stosujemy duże przynęty (np. kukurydzę, pellet, czerwone robaki). Ponadto będzie idealnym wyborem na duże zbiorniki, w bardzo trudnych warunkach wietrznych - wymagających bardzo stabilnego spławika, który utrzyma się pod naporem dryfu i mocno przegruntowanego zestawu.

Odległościówka na rzece - pokazuję wszystko co wiem>

Perfekcyjny spławik odległościowy do łowienia na niewielkie przynęty w wodach stojących i kanałach.

Wersje 8, 10 i 12 g posiadają łączniki (i talerzyki) o średnicy 10 mm, natomiast 14 i 16 g - 12 mm. Co ważne, łącznikami i talerzykami można dowolnie manipulować w zależności od potrzeb. Np. jeśli przy spławiku 14 g chcemy dać więcej obciążenia na żyłkę - możemy zastosować łącznik lub talerzyki od mniejszych spławików (8-12 g), które ważą znacznie mniej. I analogicznie na odwrót. Kiedy łowimy systemem "na stałe" i standardowe obciążenie w spławiku okazuje się niewystarczające - możemy wymienić talerzyk lub łącznik na ten o większej średnicy (od spławików 14-16 g). Te modyfikacje nie mają żadnego wpływu na zachowanie spławika ani podczas rzutu, ani w wodzie.

Po zastosowaniu specjalnego łącznika, spławik ten może także służyć do metody angielskiego slidera.

W zestawie znajdują się 3 antenki.

Uwaga! Miejsce, w którym pręcik wychodzi z głównej anteny należy zabezpieczać odrobiną dowolnej szybkoschnącej farbki (np. do antenek) lub lakieru. Daje to pewność, że zamocowana antenka nie będzie się przesuwała podczas łowienia. 

Szerszy opis i zastosowanie tego spławika w obszernym artykule>

Dysk wykonany z pianki EVA - całkowicie pozbawionej zdolności absorpcji wody. Nawet z ewentualnie mocno uszkodzoną powierzchnią (choćby pociętą nożem) nie wypije kropli wody i nic nie straci ze swojej użyteczności.

Największym atutem dysku EVA jest jego wybitnie stabilne zachowanie w nurcie rzeki. Jest odporny na działanie bocznych prądów, nie buja się, nie podskakuje i nie przytapia. Po prostu pewnie i stabilnie siedzi w wodzie. Dlatego najlepiej sprawdza się w szybkich rzekach, do każdej techniki - od szybkiej przepływanki, po łowienie na stopa (w tym kontekście jest szczególnie dobry). Spławik ten jest wyjątkowo łatwy w prowadzeniu, nawet dla osób początkujących.

Dysk EVA w pierwotnym założeniu został zaprojektowany, jako możliwie najbardziej uniwersalny. Przez korpus liniowo przechodzi drut, którego ustawienie (względem antenki), determinuje prowadzenie dysku. W fabrycznym ustawieniu (z prostym drutem), dysk nie będzie pracował optymalnie. Dlatego górny kil standardowo odginam w kierunku przeciwnym do antenki - tak aby żyłka wychodziła z niego na wysokości nie większej, niż 1 cm ponad korpusem (widać na dołączonym zdjęciu). Wyjątkiem jest łowienie w wolno płynącej rzece - górny kil można pozostawić w fabrycznym ustawieniu, a spionizować należy kil dolny.

Różne warianty ustawienia drutu (w zależności od warunków) prezentuję na dołączonym zdjęciu. Ogólna zasada jest prosta - im wolniej płynie spławik lub im słabszy jest nurt rzeki, tym dolny kil powinien bardziej liniowo (pionowo) układać się z antenką. I analogicznie fabryczny kąt pomiędzy dolnym kilem i antenką będzie optymalny, kiedy nurt rzeki jest silny, a zestaw służy do szeroko rozumianego pływania.

Temat modyfikacji tego dysku szczegółowo opisałem w tym artykule>

Uwaga! Połączenie drutu i pianki, tak jak w przypadku dysków z balsy, nie jest trwałe. Dlatego dyski zawsze zabezpieczam, stosując dwuskładnikowy szybkoschnący klej (polecam bezbarwny poxipol). Najbardziej newralgicznym miejscem jest wyjście górnego kila z pianki. Klej nakładam i rozprowadzam tak, aby jak największą powierzchnią łączył drut i piankę (lepiej dać go za dużo, niż za mało). To nie tylko zabezpiecza, ale dodatkowo wysztywnia drut, co jest dodatkowym atutem. Na dolnym wyjściu drutu, kleju nakładam znacznie mniej. Jak to u mnie wygląda, przedstawiam na dołączonym zdjęciu.

Dodatkowy opis tego produktu>

Do mocowania tego dysku na żyłce polecam ten wężyk silikonowy w rozmiarze 0,75 mm

Zestaw ze spławikiem typu dysk

Film z omówieniem zestawów na dyskach

Klasyczny waggler stworzony na bazie pawiego pióra z wymienną antenką na pręciku o średnicy 3 mm. Ta antenka będzie optymalna, kiedy łowimy bardziej delikatnie, na mniejsze przynęty.

Wagglerami określa się spławiki mocowane jedno punktowo, do łowienia na krótkim i średnim dystansie - do 25 m, z niewielkim obciążeniem na żyłce. Można je stosować nie tylko do wędki z kołowrotkiem, ale także do tzw. bato-maczówki, o której wspomniałem w tym artykule.

Lekkie wagglery można blokować na żyłce, stosując gumowe stopery, natomiast do większych bardziej praktyczne będą niewielkie śruciny. Te znajdujące się bezpośrednio pod spławikiem, mogą być przydatne, kiedy zechcemy zwiększyć obciążenie na żyłce.

Klasyczny waggler stworzony na bazie pawiego pióra z wymienną antenką o średnicy 3,5 mm.

Wagglerami określa się spławiki mocowane jednopunktowo od dołu, do łowienia na krótkim i średnim dystansie - do 25 m, z niewielkim obciążeniem na żyłce. Można je stosować nie tylko do wędki z kołowrotkiem, ale także do tzw. bato-maczówki, o której wspomniałem w tym artykule.

Ten standardowy waggler będzie optymalny, kiedy od spławika oczekujemy przede wszystkim tego, aby był stabilny np. łowiąc w rzece lub stosując większe przynęty, takie jak, np. białe robaki, dżdżownice czy kukurydza.

Lekkie wagglery można blokować na żyłce, stosując gumowe stopery, natomiast do większych bardziej praktyczne będą niewielkie śruciny. Te znajdujące się bezpośrednio pod spławikiem, mogą być przydatne, kiedy zechcemy zwiększyć obciążenie na żyłce.

Slim to kontynuacja niezwykle lubianego przeze mnie dysku New Age. Pan Edmund Gutkiewicz delikatnie go zmodyfikował pod kątem moich osobistych preferencji. Jest to spławik do łowienia w rzekach i kanałach o spokojnym i równym nurcie. Jest szczególnie użyteczny tam gdzie woda przy powierzchni płynie znacznie szybciej niż przy dnie (ze względu na dużą głębokość, zagłębienia i liczne kamienie itp). Bardzo smukła budowa pozwala go znacznie mocniej wstrzymywać bez wynoszenia korpusu, sprzyja temu także pręcik umocowany pod główną anteną ("tnie wodę"). Slim jest idealny do łowienia na stopa w kanałach i wolnych rzekach.

Uwaga! Ze względu na to, że jest to spławik o delikatnej konstrukcji, zalecam zabezpieczyć klejem dwuskładnikowym miejsce wyjścia górnego kilka z korpusu, a także używając dowolnego lakieru zabezpieczyć jego krawędzie lub całą powłokę.

Dysk wyprodukowany przez Pana Edmunda Gutkiewicza do łowienia w rzekach, szczególnie tych z wolnym i średnim uciągiem. Większe gramatury sprawdzą się również do stabilnej przepływanki w szybkim nurcie. 

Uwaga! Podczas łowienia na rzekach przeciążenia w dyskach są bardzo duże, a sama ich konstrukcja nie należy do najtrwalszych (tych produkowanych z balsy). Osobiście polecam zabezpieczać ich najbardziej newralgiczne miejsca: krawędzie dysku lub całą jego powierzchnię za pomocą jakiegokolwiek lakieru oraz dolne i górne wyjście drutu z korpusu za pomocą dwuskładnikowego, szybkoschnącego kleju. Nie zajmuje to wiele czasu, a wydłuża żywotność naszego spławika na długie lata.

Szerszy opis tego produktu>

Budowa zestawu ze spławikiem typu dysk>

Ten typ spławika, użytkowo po raz pierwszy pokazał mi mój holenderski przyjaciel Ramon Pasmans. To jego ulubiony dysk do finezyjnego łowienia w płynących kanałach i leniwych rzekach (o charakterze kanałów).

Wyciągnięta poza korpus antena sprawia, że powierzchniowy ruch wody, jest dla tego dysku nieodczuwalny (cienki pręcik "tnie wodę"). Oczko na żyłkę umiejscowione jest na łączeniu antenki i metalowego pręcika. Dzięki temu korpus znajduje się poniżej lustra wody. Ostatecznie ten dysk pozwala zatrzymać lżejszy zestaw, niż przy zastosowaniu klasycznego spławika. Innymi słowy, mniej topornym (lżejszym) zestawem - możemy łowić równie stabilnie. Jest to o tyle istotne, że w leniwie płynących kanałach i rzekach, woda przy dnie praktycznie stoi. 

Konstrukcyjnie, ten spławik jest idealny do łowienia na stopa lub stabilną, powolną przepływankę z mocnym przytrzymaniem. Moim zdaniem, nie sprawdzi się zupełnie do typowo rzecznego łowienia. Do tego celu zdecydowanie lepsze są klasyczne dyski.

GT1 to mój ulubiony i najważniejszy spławik na głębokie jeziora i kanały. Stosuję go wszędzie tam, gdzie głębokość łowiska wyraźnie przekracza 2 metry (powiedzmy od 2,5 m). Jego długa konstrukcja i oliwkowy korpus sprawiają, że w takich warunkach zachowuje się bardzo stabilnie.

W kontekście dużej głębokości, kluczowy jest jego węglowy kil. Dzięki temu, stopując zestaw - poprzez wychylenie spławika pod naporem ruchu wody - możemy ocenić, co kilka metrów niżej dzieje się z naszą przynętą. Węglowy kil ogólnie korzystnie wpływa na lepsze czucie pracy zestawu, a także czytelniejszą sygnalizację brań - szczególnie tych z opadu.

GT1 wykończony jest szklaną anteną, której średnica wzrasta proporcjonalnie do wielkości korpusu. Podsumowując jest to najbardziej klasyczny wyczynowy spławik na polskie jeziora i kanały.

GT2 od GT1 różni się wyłącznie zastosowaniem odpowiednio grubszej, plastikowej anteny.

Jest to spławik do łowienia na większe przynęty (białe robaki, dżdżownice, kukurydza), ale nie tylko. Innym kryterium jego zastosowania, będzie potrzeba użycia maksymalnie stabilnego zestawu i położenia na dnie długiego przyponu np. przy łowieniu leszczy, linów czy dużych płoci. Ponadto na znaczących głębokościach (od 4 m) szklana antenka będzie zdecydowanie zbyt czuła w kontekście łowienia średnich i większych ryb. 

GT3 to spławik stworzony do jeziorowo-kanałowej finezji. Stosuję go tam, gdzie ryby są wyjątkowo chimeryczne, biorą delikatnie i tylko na ochotkę, ewentualnie jedną pinkę. Kiedy planuję stosować już nieco większe przynęty, to model GT8 będzie bardziej odpowiedni.

GT3 to typowy spławik do tzw. "rzeźbienia". Metalowy kil nadaje mu pionowej stabilizacji. Jednocześnie jest on dość cienki, po to, aby nadmiernie nie dociążał korpusu, w kontekście brań wystawianych. Z tego samego powodu, korpus przy antence jest mocno zwężony - aby sygnalizował brania unoszone (lub z opadu), nawet jeśli stosujemy bardzo małe śruciny sygnalizacyjne. Całości finezji dopełnia niezbyt długa i bardzo cienka szklana antenka.

GT3 stosuję na łowiska do maksymalnie 2,5 m głębokości. Dzięki swojej konstrukcji świetnie zachowuje się (jest bardzo stabilny) w wietrzne dni, oraz w warunkach delikatnego uciągu lub dryfu. Natomiast na typowo płynący kanał lub leniwą rzekę, do delikatnych brań, lepszym wyborem będzie bardziej klasyczny i uniwersalny GT8.

Spławik GT4 zastosowaniem uzupełnia się z GT3 (najtrudniejsze kanały i jeziora). Dlatego wkładam je do tej samej kasety z zestawami. GT3 w kontekście ultra-finezji jest uniwersalny. Natomiast GT4 to spławik specjalistyczny do łowienia płoci i tylko na ochotkę, i tylko tych najbardziej wybrednych. 

Płocie niezależnie od wielkości, poddane dużej presji (szczególnie jeśli nie ma ich wiele i nie konkurują o pokarm) potrafią skutecznie porzucać przynętę, wyczuwając jakikolwiek opór. Jednocześnie szybkie zacięcia w tempo są nieskuteczne, bo ostrożne ryby najpierw łapią za koniec ochotki, a dopiero kiedy zaufają, zjadają ją. Dlatego przy łowieniu trudnych płoci, bardzo charakterystyczne są ich spięcia zaraz po zacięciu. Po prostu nie zdążyły należycie połknąć haczyka. 

W takich warunkach, kiedy branie musimy zacinać z 2-3 sekundowym opóźnieniem, metalowa antenka GT4 ukazuje swoje atuty. Spławik z metalową konstrukcją (antenka i kil), zatapiając się podczas brania, stawia dla ryby, jakby mniejszy opór - to moje subiektywne odczucie. W praktyce wygląda to tak, że branie na metalowej antence jest pewne, a ryba po zatopieniu antenki, nie porzuca przynęty. 

GT5 od GT3 różni się zastosowaniem węglowego kila, niczym więcej. Dzięki temu jego budowa jest w pełni doskonała w kontekście brań podnoszonych i tych z opadu.

Ponadto, ta wersja będzie lepsza na łowiskach powyżej 2 metrów głębokości. Na płytsze wody GT5 można stosować wyłącznie w spokojnych warunkach wietrznych.

GT6 to najbardziej klasyczny i uznany typ spławika do powierzchniowego łowienia uklei. Najlepiej sprawdza do głębokości nie przekraczającej 1 m.

Ograniczeniem jego zastosowania są uporczywe warunki wietrzne, takie w których wiatr i fala z łatwością go przesuwają. W takich okolicznościach optymalną alternatywą staje się znacznie stabilniejszy model GT7 lub GT14 (kiedy ukleje są trudne lub łowimy je na większej głębokości).

Klasyczny spławik uklejowy, taki jak GT6 staje się problematyczny podczas uporczywego wiatru, który z łatwością go przesuwa i wyciąga z wody. W takich okolicznościach alternatywą jest spławik taki jak GT7. Krótki pękaty korpus wraz odpowiednio długim i grubym metalowym kilem sprawiają, że nawet podczas porywistego wiatru stabilnie siedzi w wodzie. Co ważne, baniaczek też jest bardzo krótkim spławikiem, idealnym nie tylko do powierzchniowego łowienia uklei, ale również na nieco większej głębokości, a także w rzekach.

GT8 to mój ulubiony, podstawowy i najczęściej wybierany spławik podczas zawodów na jeziorach i kanałach. Po prostu jest najbardziej uniwersalny. Stosuję go na łowiskach o głębokości do 2,5 m (powyżej tego preferuję GT1). 

GT8 wyróżnia się ogromną stabilnością, która wynika z zastosowania grubszego metalowego kila. Dlatego ten spławik znakomicie sprawdzi się w warunkach mocnego wiatru - będzie pewnie "siedział" w wodzie, dzięki czemu naturalna prezentacja przynęty pozostanie niezachwiana.

Jego stabilność sprzyja także zastosowaniu w metodzie pełnego zestawu (bata). Szczególnie do łowienia trudnych ryb na niewielkie przynęty.

Szklana antenka GT8 jest standardem finezji. Jej średnica zwiększa się proporcjonalnie z wielkością spławika. Natomiast to, co charakterystyczne - jest dość krótka. Wynika to z faktu, że tego typu spławik zawsze jest kontrolowany (lub stopowany) przez szczytówkę. Tak więc, zbyt długa antena mogłaby utrudniać wybór odpowiedniego momentu do zacięcia brania.

GT8 stosuję także do finezyjnej, ale jednocześnie stabilnej i wolnej przepływanki w leniwie płynących rzekach.

Uniwersalny spławik do łowienia przede wszystkim na bolonkę, ale również na bata i tyczkę. Jego konstrukcja składa się z dwóch elementów; przelotowego korpusu i węglowego statecznika, na którym wklejona jest plastikowa antena. W GT9 żyłkę prowadzimy przez środek korpusu, którego ustawienie dobieramy do techniki łowienia. Przy klasycznym ustawieniu to uniwersalny spławik na kanał i rzekę. Z obróconym korpusem jest przewidziany do łowienia w wodach płynących mocno przegruntowanym zestawem na tzw. "wleczonego".

Łowienie batem na rzece>

BOLO Slider to przelotowy spławik do łowienia metodą bolońską w głębokich wodach płynących. Potrzeba stworzenia takiego produktu zrodziła się we mnie podczas zawodów na Wiśle w Tyńcu. Klasyczny zestaw przy 5 m głębokości był bardzo niekomfortowy w kontekście jego zarzucania na odległość powyżej 30 m. Na kolejne zawody z mojego archiwum wygrzebałem francuskie spławiki, których zastosowania wcześniej do końca nie rozumiałem. Były to przelotowe spławiki bolońskie, które świetnie zdały egzamin i stały się wzorem do stworzenia tego produktu.

Budowa zestawu z takim spławikiem jest analogiczna do odległościowego zestawu przelotowego. Spławik powinien być zamocowany około 1 m powyżej głównego obciążenia. Może być oparty np. na gumowym stoperze, pod którym znajduje się niewielka śrucina uniemożliwiająca jego przesuwanie. Pomiędzy spławikiem a żyłkowym stoperem umieszczamy koralik. Główne obciążenie najlepiej zbudować na oliwce / kulce podpartej wianuszkiem malejących ku dołowi śrucin i od góry zablokowanej 2-3 niewielkimi śrucinami. Odcinek zestawu z obciążeniem warto, aby powstał na żyłce o średnicy 0,23 mm (będzie mniej podatny na plątanie). Z resztą żyłki najlepiej połączyć go używając szybkozłączki lub krętlika uwiązanych pod zablokowanym spławikiem.

Chcąc mieć spokojną głowę podczas zarzutów ciężkim zestawem, warto stosować przypon strzałowy z żyłki bolońskiej 0,20 mm o takiej długości, aby węzeł podczas zarzutu znajdował się na kołowrotku. Natomiast im cieńsza będzie żyłka na szpuli (optymalnie 0,16-0,18), tym łatwiej będzie o dalekie rzuty. Będzie też stawiała mniejsze opory podczas prowadzenia zestawu i samego zacięcia.

Spławik BOLO Standard to najbardziej klasyczny i sprawdzony kształt spławika bolońskiego na rzeki. Szczególnie do łowienia dystansowego i wypuszczanki z przytrzymaniem.

Z mojego doświadczenia wynika, że sama metoda bolońska nie należy do finezyjnych. Najczęściej po dnie ciągniemy nie tylko przypon, ale też część obciążenia sygnalizacyjnego. Dlatego w moim projekcie powstał spławik z bardzo obszerną, pustą w środku anteną. Dzięki swojej wyporności i pływalności jest w znacznie mniejszym stopniu podatna na przytapianie i fałszywą sygnalizację. Ten spławik jest w stanie "udźwignąć" duże przeciążenia zestawu.

UWAGA! BOLO Standard nie posiada oczka na żyłkę. Mocuje się go wyłącznie za pomocą wężyków silikonowych - na kilu i na antence. To rozwiązanie sprawia, że spławik lepiej zachowuje się podczas jego prowadzenia - jego korpus nie wychodzi z wody w takim stopniu, jak przy zastosowaniu klasycznego oczka pod antenką. Duże rozmiary silikonów można zamówić tutaj>

Innym atutem tego rozwiązania, jest możliwość szybkiej zmiany spławika na inny np. z antenką w innym kolorze lub nieco większy/mniejszy. Jeśli chcemy podczas łowienia założyć spławik o innej wielkości, najlepiej jest mieć już przygotowany (na drabince) zestaw z obciążeniem, który dowiążemy do krętlika znajdującego się pod spławikiem. Niezależnie od średnicy żyłki na kołowrotku, obciążenie najlepiej jak zawsze będzie na świeżej i przede wszystkim grubszej żyłce 0,20-0,23. Dzięki temu cały zestaw będzie znacznie mniej podatny na splątania.

Przy łowieniu dystansowym bolonką, polecam, aby do żyłki na kołowrotku dowiązywać (węzłem baryłkowym) tzw. strzałówkę z żyłki o średnicy 0,20 (0,18 tylko do lżejszych zestawów, max 12 g). Oczywiście to również musi być żyłka pływająca. Jej odcinek powinien być na tyle długi, aby węzeł łączący żyłki podczas zarzutu znajdował się na szpuli kołowrotka. W praktyce, począwszy od kołowrotka do przyponu na cały taki niezawodny zestaw składają się 3 połączone ze sobą żyłki - na kołowrotku (najcieńsza 0,14-0,16), strzałówka (nie jest potrzebna, jeśli żyłka na kołowrotku jest świeża, a zestaw lekki), żyłka z obciążeniem (pod spławikiem).

Średnica antenek 4,5 mm (8-15 g), 6 mm (20 g)

GT 10 to spławik przemyślany do łowienia metodą przepływanki w leniwie płynących rzekach i kanałach. Nieco grubsza (niż standardowa) plastikowa antena ogranicza sygnalizację fałszywych brań (czepianie przynęty o nierówności dna).

Cienki, elastyczny metalowy kil powoduje naturalne układanie się spławika, zgodnie z wychyleniem zestawu w wodzie. Dzięki temu możemy ocenić położenie i zachowanie przynęty - mamy wizualną kontrolę nad prowadzonym zestawem. GT 10 sprawdzi się zarówno do tyczki, jak i bata. 

Kiedy łowimy w nieco szybszej rzece, z mocniejszym przytrzymaniem zestawu, lepszym wyborem będzie model GT11. Natomiast GT10 to spławik bardziej kanałowy (na rzeki o charakterze kanału).

Perfekcyjny spławik typu bombka do łowienia na małe przynęty w wolno i średnio płynących rzekach i kanałach. Ze względu na bardzo uniwersalną grubość antenki sprawdzi się zarówno do rzecznej przepływanki jak i bardzo stabilnego łowienia w płynącym/głębokim kanale. GT 11 jest równie dobry zarówno do tyczki jak i bata.

Antenka: plastik / dolnik: stal

Spławik do metody bolońskiej, który ze względu na swoją odpowiednio obszerną antenę pozwala wędkować:

- na wodach płynących

- w zależności o gramatury i warunków atmosferycznych na dalszym dystansie 20-35 m

Antena: plastik / dolnik: karbofibreks

GT 13 to spławik zaprojektowany przede wszystkim do łowienia batem, na niewielkie przynęty (pinka, ochotka, biały robak).

Dzięki zastosowaniu grubego metalowego dolnika, szybko ustawia się w wodzie, a ponadto jest bardzo stabilny. Ma to szczególne znaczenie, kiedy są trudne warunki wietrzne i często musimy poprawiać ułożenie żyłki na wodzie. GT13 w takich okolicznościach będzie znacznie mniej podatny na "wychodzenie" z wody. 

Szklana antenka została pogrubiona farbką fluorescencyjną - dla lepszej widoczności i uzyskania optymalnej średnicy.

Spławik do łowienia małych ryb tzw. "skrótem" lub krótkim batem/uklejówką w wodach stojących i kanałach. Szybko ustawia się w łowisku, jest bardzo czuły, a przy tym stabilny. Jest to również bardzo dobry spławik do łowienia tyczką chimerycznych płoci w płytkich wodach stałych i kanałach. Antenka metal / kil metal

Spławik do łowienia ryb w płytkich wodach stojących. Świetnie sprawdza się przy technicznym łowieniu płoci Szczególnie skuteczny kiedy łowimy tzw. "skrótem" lub ryby oczekują ciągłej prowokacji poprzez pionową pracę zestawem. Antenka szklana / kil metal

Super-uniwersalny spławik do łowienia na wszystkich typach łowisk od jezior po rzeki. Idealny zarówno do bata jak i tyczki. Bardzo stabilny w wodzie, w zależności od wyważenia antenki może służyć zarówno podczas pewnych jak i delikatnych brań. Wzorem do powstania tego spławika był mój ulubiony model RIVE 223 / Antenka plastik, kil stalowy.

Spławik zaprojektowany pod kątem wód stojących i bardzo wolno płynących kanałów. Idealny wówczas kiedy łowimy aktywnie i pracujemy zestawem. Jego budowa pozwala precyzyjnie ocenić położenie naszej przynęty w czasie jej opadu oraz natychmiast dostrzec każdy rodzaj brania, a przez to wybrać najlepszy moment na skuteczne zacięcie. GT17 posiada cienką szklaną antenkę oraz węglowy kil.

Spławik GT 18 to bardziej finezyjna wersja mojego ulubionego modelu GT 8. Został wyposażony w cieńszą szklaną antenkę i do tego odpowiednio cieńszy metalowy kil.

GT 18 generalnie swoim zastosowaniem dubluje się z GT 8. Można uznać, że jest takie samo. Różnica w praktycznym zastosowaniu jest niewielka, mało istotna. GT 8 będzie bardziej optymalny podczas silnego wiatru i ogólnie, kiedy najważniejsze jest nieruchome, stabilne utrzymanie zestawu. Natomiast GT 18 będzie bardziej optymalny, kiedy zestawem pracujemy, łowimy na samą ochotkę i ogólnie zależy nam na jak największej finezji. Poza tym, to dalej jest bardzo stabilny spławik.

GT 19 jest spławikiem, który uzupełnia dotychczasową serię o zdecydowanie brakujący model. Jest to spławik, jak na polskie łowiska dość niszowy. Szczególnie w kontekście zawodów - bo niefinezyjny. Dlatego zabrakło go w pierwotnej ofercie.

GT 19 to klasyczna uniwersalna oliwka wyposażona w węglowy kil i wyporną pustą w środku antenkę (tzw. hollow). To sprawia, że spławik ten charakteryzuje się znacznie większą nośnością (wypornością, pływalnością). Dzięki tremu jest idealny do dużych głębokości w jeziorach, kanałach i rzekach, a także do łowienia na większe przynęty (np. kukurydza, dżdżownice, białe robaki).

Klasyczna pełna plastikowa antenka (szczególnie zestawiona z metalowym kilem) w takich warunkach często okazuje się niewystarczająco nośna, przez co sygnalizacja brań jest zbyt szybka i nieczytelna. Antenka typu hollow jest zdecydowanie bardziej stabilna i przez to niepodatna na fałszywą sygnalizację.

Średnica antenek:

2,0 - 4,0 g -> 1,7 mm

5,0 - 8,0 g -> 2,0 mm

GT 20 to spławik stworzony do rzecznej przepływanki. Ze względu na wyjątkowo obszerny kształt został uzbrojony w igielit, liniowo prowadzący żyłkę przez wnętrze korpusu.

GT 20 w swoim zastosowaniu uzupełnia model GT 11. GT 20 ma grubszą antenę i kształt zapewniający maksymalną stabilność jego prowadzenia - szczególnie podczas przepływanki z przytrzymaniem pewnie siedzi w wodzie. GT11 będzie bardziej optymalny w wolnych rzekach (o charakterze kanału). Natomiast GT 20 to spławik, który znacznie lepiej poradzi sobie z typowym rzecznym nurtem. Stąd i jego zakres gramatur jest dwukrotnie większy (do 8 g).

Średnice antenek:

2 - 3 g -> 1,5 mm

4 g -> 1,7 mm

5 - 8 g -> 2,0 mm

GT21 to dokładnie taki sam spławik jak GT19, różniący się jedynie zastosowaniem cieńszej antenki oraz tym, że występuje w niższym zakresie gramatur (1-4 g).

Spławik ten przewidziałem do łowienia w głębokich jeziorach, kanałach i leniwych rzekach. Jego antenka typu hollow jest zarazem czuła, stabilna i doskonale widoczna. Ponadto w przeciwieństwie do klasycznych (szklanych i plastikowych) nie jest podatna na fałszywą lub zbyt agresywną (szybką) sygnalizację. Ma to szczególne znaczenie, kiedy łowimy średnie i większe ryby na takie przynęty jak pęczek ochotek, pinki czy białe robaki. Antenka tego spławika, mimo że jest czuła, pozwala łatwo odróżnić "pełne branie" od nieśmiałego "ukąszenia", czy też zwykłego otarcia się o zestaw.

Średnice antenek:

1,0 - 3,0 g → 1,2 mm

4,0 g → 1,5 mm

GT22 od GT21 różni się jedynie zastosowaniem metalowego statecznika. Ta z pozoru niewielka modyfikacja istotnie zmienia jego przeznaczenie.

GT22 najlepiej sprawdzi się w łowiskach płytkich i umiarkowanie głębokich (do 3 m), szczególnie w czasie wietrznych dni. Metalowy kil sprawia, że spławik ten stabilniej siedzi w wodzie, a jednocześnie zachowuje wszystkie atuty zastosowania pustej antenki, które opisałem przy modelu GT21.

Spławik ten jest doskonałą alternatywą dla osób, które dysponują pogorszonym wzrokiem i klasyczne antenki sprawiają im kłopot.

Średnice antenek:

1,0 - 3,0 g → 1,2 mm

4,0 g → 1,5 mm

GT23 to spławik, który przewidziałem do łowienia przede wszystkim w wodach głębokich, a także podczas dużej fali. Tym, co go wyróżnia, jest wyporna i doskonale widoczna antenka wykonana z bambusa.

GT23 znajdzie uznanie szczególnie wśród miłośników pełnego zestawu (bata), kiedy warunki nie sprzyjają nadmiernej finezji, a wymagają ciężkiego i stabilnego zestawu np. podczas łowienia leszczy, karasi, linów czy dużych płoci. W głębokich jeziorach i kanałach sprawdzi się także do tyczki, kiedy na haczyku stosujemy większe przynęty (np. dżdżownice, białe robaki, kukurydzę), wymagające "tłuściejszej", bardziej wypornej antenki.

GT23 idealnie nadaje się także do przepływanki w leniwym prądzie rzeki zarówno batem, tyczką, jak i lekką bolonką.

GT24 to model bazujący na kultowym francuskim wzorze spławika, który przez tamtejszych zawodników stosowany jest do szybkościowego łowienia w jeziorach i kanałach, zarówno tyczką, skrótem, jak i batem, szczególnie płoci.

GT24 w zależności od wielkości, tylko pozornie przypomina spławiki uklejowe lub tzw. ołówki. Jest od nich o wiele stabilniejszy, co wynika z bardziej korpulentnego kształtu i krótkiego, metalowego statecznika. W łowisku ustawia się bardzo szybko, będąc natychmiast gotowym na sygnalizację brania. Cienka plastikowa antenka pozwala doważyć ją w zależności od intensywności żerowania ryb.

GT24 znajdzie zastosowanie wszędzie tam, gdzie musimy łowić szybko, czy to z dna, czy z toni łowiska. W wietrzne dni będzie lepszą alternatywą dla klasycznych spławików uklejowych, służących do podpowierzchniowego łowienia. Świetnie sprawdzi się też do łowienia dużych uklei, żerujących na większej głębokości, a także w wodach płynących. Większe gramatury są też idealne do łowienia dłuższymi 6-7 m batami.

GT25 to kolejny po GT24 model wzorowany na francuskiej szkole wyczynowego spławika. Butelkowy korpus, niezbyt długa antenka i średniej długości metalowy kil, to największa klasyka tamtejszego kanałowo-jeziorowego łowienia tyczką.

Osobiście taki spławik preferuję, kiedy łowię lekko, szybko lub technicznie.

W pierwszym przypadku spławik zachowuje się stabilnie, jednocześnie oddając zachowanie (układanie się) zestawu w wodzie. Ma to szczególne znaczenie podczas łowienia na finezyjną przepływankę.

Przy szybkościowym łowieniu GT25 ustawia się szybciej niż klasyczne spławiki. Ponadto jego korpus lepiej sygnalizuje brania z przechwytu opadającej przynęty.

Kiedy łowimy technicznie, dużo pracujemy zestawem, spławik ten swobodniej wychodzi z wody podczas unoszenia i jak wspomniałem wyżej - lepiej oddaje liniowe ułożenie zestawu.

Cienka szklana antenka determinuje jego zastosowanie do niewielkich przynęt.

GT25 świetnie sprawdzi się również do finezyjnego łowienia średniej długości batami (5-7 m).

GT26 to doskonała alternatywa dla popularnego modelu GT13. Z tego, co istotne różni się zastosowaniem plastikowej antenki.

Kształt GT26 to klasyka do jeziorowego łowienia, zarówno tyczką jak i batem, taka ukierunkowana na wody stojące alternatywa dla uniwersalnej oliwki. Korpus tego typu jest równie stabilny, a nieco szybciej ustawia się i lepiej sygnalizuje brania unoszone.

Plastikowa antenka sprawia, że spławik ten będzie optymalny do łowienia leszczy, stosowania nieco większych przynęt (ale dalej niewielkich) i ogólnie bardziej uniwersalny do bata.

Metalowy kil tego spławika będzie atutem podczas trudnych warunków wietrznych.

GT27 to dokładnie taki sam spławik jak GT26, różniący się wyłącznie zastosowaniem węglowego statecznika.

Węglowy kil sprawia, że będzie bardziej optymalny do łowienia na większych głębokościach, a także kiedy spodziewamy się większej ilości brań z opadu, lub brań unoszonych. W płytkich łowiskach węglowy kil będzie również dobry, pod warunkiem, że nie ma silnego wiatru lub zestaw będzie odpowiednio ciężki, przez co stabilny. W przeciwnym razie (kiedy łowimy stosunkowo lekko w trudnych warunkach) metalowy kil będzie lepszym wyborem.

GT28 to spławik, który przemyślałem w kontekście aktywnego łowienia w wodach stałych na duże przynęty, takie jak białe robaki, dżdżownice, czy kukurydza.

GT28 ogólnie jest przewidziany do łowienia większych ryb; leszczy, karpi, karasi, linów i dużych płoci. Został wyposażony w wyporną pustą w środku antenkę typu hollow (1,2 mm), a także obszerny węglowy kil.

Konstrukcja GT28 sprawia, że najlepiej sprawdzi się w spokojnej, niepofalowanej wodzie. W takich łowiskach jest alternatywą dla bardziej stabilnego GT21. Jego smukły korpus jest idealny do sygnalizacji brań unoszonych, a także następujących podczas opadu przynęty. Ten kształt będzie też lepszy, kiedy stosujemy prowokację przez pionowe unoszenie i opuszczanie przynęty.

GT29 to najbardziej klasyczny z możliwych spławik karpiowy, wyposażony w przelotowy korpus, przez który przechodzi zarówno węglowy kil (na który nałożona jest antenka), jak i żyłka. Taka konstrukcja, podczas holu dużej ryby na mocnym amortyzatorze, zapobiega zniszczeniu korpusu przez pancerną żyłkę.

Średnica antenki we wszystkich gramaturach wynosi 1,5 mm.

GT30 to spławik stworzony do bardzo konkretnych zastosowań. Decyduje o tym jego charakterystyczna budowa, z długą anteną i względnie nisko osadzonym korpusem.

Taka konstrukcja sprawdzi się przede wszystkim podczas łowienia w wietrze i fali. Powoduje, że korpus głębiej "wjeżdża" pod powierzchnię, w newralgicznej strefie pozostawiając antenkę, która napierającej wodzie nie stawia oporu. Dzięki temu spławik pomimo trudnych warunków pozostaje bardziej stabilny.

Drugim, intuicyjnym zastosowaniem GT30 jest łowienie leszczy, których brania często powodują wynoszenie antenki. W tym przypadku - antenki wykonanej z włókna węglowego - jej znikomy ciężar sprawia, że z łatwością wydostaje się z wody. Jednocześnie pozostaje dostatecznie czuła także na brania topione.

Innowacyjny, niezniszczalny spławik-dysk wyprodukowany z elastycznej pianki EVA (w 100% odpornej na wnikanie wody). Jego budowa sprawia, że będzie idealny na kanały i rzeki o stabilnym nurcie (podobnie jak czarny dysk Górek TEAM), oraz tam gdzie uciąg wody przy dnie jest niewielki. Dysk ten posiada długą szklaną antenę, która będzie dużym atutem podczas łowienia na fali. Konstrukcyjnie jest to spławik, który będzie sprzyjał łowieniu trudnych ryb, ponieważ będzie sygnalizował najdelikatniejsze brania.

Kimple to dysk stworzony na podstawie dotychczasowego spławika Blade. Ogólnie ich zastosowanie jest takie samo. Różnią się jedynie ustawieniem dolnego kila.

Kimple będzie bardziej odpowiedni, kiedy zestaw będziemy chcieli prowadzić bardziej aktywnie. Blade jest spławikiem, który za to lepiej sprawdzi się do typowego łowienia na stopa. Aczkolwiek w praktyce większe znaczenie będzie miała indywidualna preferencja. Oba modele służą do bardziej kanałowego niż rzecznego łowienia, na małe przynęty i szczególnie podczas delikatnych brań.

Spławik wykonany z pianki EVA, wyposażony w węglowy kil i pustą w środku antenkę typu hollow. Zaprojektowany do łowienia w wolno płynących kanałach i rzekach. Jego konstrukcja - liniowe ułożenie antenki i kila pozwala na precyzyjne określenie ułożenia zestawu w wodzie oraz sygnalizację najdelikatniejszych brań.

Perfekcyjnie wykonany i przemyślany spławik do łowienia w wodach stojących i kanałach o znikomym uciągu. Stanowi swoiste połączenie stabilności i czułości. BLICK jest bardzo dobry zarówno do tyczki jak i bata. W praktyce jest to spławik o takim samym zastosowaniu jak nasz GT13.

BULL od HSC i CPS różni się nieco bardziej klasyczną konstrukcją. Ma smuklejszy korpus (przelotowy z balsy), dłuższą, ale równie obszerną antenkę i węglowy kil. Sprawdzi się lepiej, kiedy ryb szukamy w toni łowiska, stosując przy tym ciężkie przynęty wymagające wypornej anteny.